W pewnym miejscu (52°38’16.9″N 22°03’09.9”E) , gdzie łąki porastała soczysta, mięsista trawa, a lasy epatowały zielenią daleko poza horyzont, stał mały domek. W tym domku mieszkał mały człowiek. Mały człowiek miał duszę. Miał duszę, bo był człowiekiem. Wzdłuż domku prowadziły tory kolejowe. Codziennie jeździły nimi pociągi. Mały człowiek wychodził wtedy przed domek i przestawiał zwrotnicę, żeby pociągi jechały w dobre strony. Miał do tego specjalny przyrząd zwany potocznie ręcznym nastawiaczem. Pewnego dnia mały człowiek zobaczył koło domku dużego, umierającego psa i pomyślał, że to tylko pies. Spojrzał mu w oczy. Spojrzał i poczuł się nagi, i wtedy zaczęło się myślenie.

Co to znaczy ,,być psem wśród ludzi’’. Co z Innymi innymi niż człowiek? Co może o nas mówić nasz stosunek do zwierząt? Zapytacie pewnie, zależy, jakich zwierząt.

W jakie ludzkie losy został uwikłany pies, któremu dane było przyjść na świat 31. marca 1935 r. na dywanie w domu, z którego wszyscy zostali wyrzuceni, bo mieli złe pochodzenie. Na szczęście pies miał dobre papiery.

Czy kiedy uda nam się w zwierzęciu zobaczyć twarz, czy usłyszymy wtedy ,,nie zabijaj”?

A co gdybyśmy uznali, że człowiek to zwierzę, albo że zwierzę to tylko człowiek?

A tak naprawdę to i tak to wszystko to tylko ludzkie gadanie. Rzecz o banalności zła.

Scenariusz powstał na motywach książki Ashera Kravitza ,, Żydowski Pies”.

W 2022 roku Teatr Żydowski, we współpracy z Akademią Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, zainaugurował projekt BIMA – Scena Młodych. Z ramienia Akademii Teatralnej opieki artystycznej nad projektem podjął się Łukasz Chotkowski, ze strony Teatru Żydowskiego Gołda Tencer. Opiekę literacką na BIMĄ sprawuje Remigiusz Grzela.